1960 betekende het einde van één van de zeer roemrijke preiodes uit de clubgeschiedenis van Wijnegem. Vanaf 1960 tot 1965 spoelde V.C Wijnegem in derde provinciale zonder veel potten te breken. De kampioenenploeg van 1956 was verouderd en er diende dringend nieuw talent in de ploeg gebracht te worden. Het duurde welgeteld vijf jaar voordat deze geduldige arbeid beloond werd. In het seizoen ’65- ’66 speelde V.C Wijnegem kampioen. De samenstelling van de kampioenenploeg zag er zo uit: Ch. Radoux, Ch. Pauwels, C. Meeusen, J.Huybrechts, W. De Loght, C. Van Hoof, G. Voets, R. Suys, A. Pittoors, G. Rentiens, G. Verheyen.
Spijtig genoeg kon deze ploeg het niet in 2de provinciale waarmaken, het seizoen ’67-’68 werd er terug in 3de provinciale gespeeld. Toch boekte Wijnegem terug een periode van succes. In het jaar dat het eerste elftal kampioen speelde werd de kadettenploeg eveneens kampioen. Bij deze laatste ploeg komen namen als John Pauwels, Fred Bogaerts, R. Renders, Cois Dierkx… naar voor. Tijdens het seizoen ’67-’68 speelden de reserveploeg kampioen maar wat belangrijker was, tijdens de eindronde wonnen zij alle wedstrijden wat met andere woorden wilde zeggen dat de Wijnegemse reserven voor de tweede keer kampioen werden van heel de provincie Antwerpen.
Tijdens het seizoen ’68-’69 was Louis Lambert trainer van de club. Louis pakte alles erg professioneel aan en daar was de ploeg toen duidelijk nog niet rijp genoeg voor. Tijdens het seizoen ’69-’70 verhuisde V. C Wijnegem van het plein aan het ‘gasthuis’ naar de nieuwe en moderne installaties naast het ‘weeshuis’ op de Kasteellei. Deze gebeurtenis heeft een belangrijke invloed gehad op de clubgeschiedenis. Het speelveld werd nu duidelijk gelegen in een wijk die slechts matig met het Wijnegems voetbal verbonden was en werd de club geografisch van haar traditionele voedingsbodem, ‘de tuinwijk’ losgescheurd. Een grote aangroei van het ledenaantal uit die nieuwe wijk kwam er niet maar men groeide met de bestaande jeugdploegen als basis wel naar een top in de Wijnegemse Voetbalgeschiedenis.
Tijdens het seizoen ’70-’71 werd Piet Geerts de nieuwe trainer van V.C Wijnegem. Piet Geerts had een goed contact met de spelers wat niet zo het geval was bij L. Lambert, tevens had hij genoeg praktische en theoretische voetbalkennis die van een moderne trainer vereist werd. Het resultaat bleef niet uit, tijdens het seizoen ’71-’72 speelde het eerste elftal kampioen in de 3de provinciale. Hier de namen van de toenmalige ploeg: Cisse De Greef, F. Mortelmans, W. De Loght, H.Herremans, R. Van Wolput, R. Suys, H. Geyskens, A. Cools, J. Pauwels, W. Van Hoof, W. Mortelmans, Ch. Pauwels, Ch. Jordaens en Fr. Bogaerts.
En alsof het zo gepland was viel de kampioenenviering samen met het 50-jarig bestaan van de club*. De feestelijkheden ontbraken toen zeker niet! De ploeg wist zich in tweede provinciale goed te handhaven zodanig zelfs dat men zich praktisch elk seizoen in het titeldebat kon mengen. De nieuwe namen die zich ondertussen in het eerste elftal kwamen aanmelden waren Frank Pittoors, Roger Renders en Wyland Wuyts. Maar ook deze kampioenenploeg zou verouderen en tijdens het seizoen ’76-’77 diende de club zich in tegenstelling met vorige jaren met degradatieproblemen bezig te houden. Gelukkig bleef het gevaar tijdens dat seizoen weg maar toch gaf het een duidelijk teken aan de wand. Na dit seizoen verliet P. Geerts de ploeg en oud-speler Toine Cools werd de nieuwe trainer.
Hieronder staat een afdruk van het Wijnegems voetbalkrantje dat onder leiding van Toine Cools en wijlen Roland Renders tijdens het seizoen ’77-‘78’ verscheen. Het kende jammer genoeg een kortstondig bestaan maar toch lang genoeg om de voetbalgeschiedenis er in op te tekenen tot 1978. Een groot gedeelte van de huidige ‘voetbalhistorie’ werd hieruit overgenomen. Onze oprechte dank gaat dan ook uit naar Roland Renders en Toine Cools, de pioniers van het voetbalkrantje.
